نشانههای بالینی، روش تشخیصی و درمان گواتر زیرجناغی

مقدمه: گواتر Substernal (SSG) یا گواتر اینتراتوراسیک (ITG) به مواردی اطلاق میشود که بیش از 50% حجم تیروئید پایینتر از دهانهی ورودی توراکس (Thoracic inlet) قرار گیرد؛ یا پل تحتانی تیروئید در هیپراکستانسیون گردن قابل لمس نباشد. مواد و روشها: از بهمن 1372 تا بهمن 1383، 334 بیمار توسط تیم جراحی تحت عمل جراحی تیروئیدکتومی قرار گرفتند که 32 نفر آنان مبتلا به ITG بودند، و از نظر بروز علایم ـ روش تشخیص، درمان و عوارض حاصل از جراحی به طور گذشتهنگر بررسی شدند. یافتهها: بیست نفر از بیماران مؤنث و 12 نفر مذکر بودند. میانگین سن بیماران 40 سال بود با دامنهی سنی (45 تا 67 سال). 22 بیمار به علت علایم تنفسی، 5 بیمار به طور اتفاقی با رادیوگرافی، 4 بیمار به علت گرفتگی صدا و 2 بیمار با دیسفاژی به پزشک مراجعه کرده و کاندید جراحی شده بودند. مناسبترین وسیلهی تشخیص عکس رادیوگرافی از قفسه سینه، و بهترین وسیله C. T Scan بود. اسکن تیروئید با یُد در پنج مورد کمک کننده بود. 21 بیمار با شکاف گردنی (Collar)، 7 بیمار با شکاف گردن و پارشیل استرنوتومی، و 4 بیمار با استرنوتومی میانی (Median Sternotomy) جراحی شدند. از نظر آناتومیک در 17 مورد گواتر در مدیاستن قدامی راست، 14 مورد در مدیاستن قدامی چپ و یک مورد در ناف ریه راست بود. در22 مورد گواتر مولتی ندولار، 7 مورد پاپیلری سل کارسینوم، یک مورد مدولاری سل کارسینوم، یک مورد آنابلاستیک کارسینوم و یک مورد لنفوم تیروئید بود. عوارض جراحی در 5 بیمار دیده شد. نتیجهگیری: بیماران دچار گواتر اینتراتوراسیک باید در شرایط مناسب تحت عمل جراحی قرار گیرند زیر اگاهی دچار خونریزی داخل گواتر و تغییرات بدخیمی میشوند که یک خطر جدی است.